W rozumieniu Medycyny Zachodniej stawianie baniek rozszerza naczynia krwionośne, poprawia krążenie skórne i oddychanie przez skórę. Dodatkowo, uelastycznia ją i zwiększają wydzielanie potu oraz substancji toksycznych. Terapia bańkami podobnie wpływa na mięśnie i stawy. Poprawiając krążenie krwi i limfy usprawnia metabolizm i polepsza ich funkcjonowanie. Silnie stymuluje też układ nerwowy, oddziałując bezpośrednio na włókna nerwowe, co wpływa na stan nerwów rdzeniowych oraz autonomicznego układu nerwowego.

Ogromną zaletą stawiania baniek jest przede wszystkim bezpieczeństwo. To właśnie nieinwazyjność i minimalne, lub absolutnie zerowe skutki uboczne przyczyniły się się do rozpowszechniania tej metody wśród różnych tradycyjnych systemów medycznych na całym świecie.

Trzeba się liczyć z faktem, że po zabiegu bardzo często występują zaczerwienienia i wybroczyny, które całkowicie schodzą do ok. 2 tygodni. Sporadycznie pojawiają się też drobne bąble na skórze. Jest to naturalna i pożądana reakcja organizmu na tego rodzaju zabieg. Do stawiania baniek używa się płomienia, dlatego zalecana jest taka sama ostrożność, jak w każdym innym przypadku posługiwania się ogniem.

Tak, są. Ta metoda opiera się na przystawianiu baniek do skóry, dlatego jej struktura musi być nienaruszona. Przeciwwskazaniem są więc świeże rany oraz wszelkie ropne i grzybicze zmiany skórne. Dodatkowo ważna jest odpowiednia krzepliwość krwi oraz sprawny układ krążenia. W związku z tym, zabiegu nie wykonuje się u osób z niewydolnością serca, żylakami, zaburzeniami krzepnięcia krwi, itp. Niewskazane jest również długotrwałe przyjmowanie polopiryny i leków przeciwzakrzepowych. Zabieg ten stosuje się z bardzo dużą ostrożnością podczas ciąży oraz w przypadkach niedożywienia, ogólnej nadwrażliwości czy silnego wycieńczenia organizmu długotrwałą chorobą.

Nie ma żadnych przeciwwskazań w stosowaniu baniek u kobiet karmiących piersią. W przypadku ciąży przede wszystkim omija się rejony brzucha oraz lędźwi. Dodatkowo zabieg wykonuje się z dużą ostrożnością, bańki zasysa się delikatniej i pozostawia je na krótszy czas.

Tak, jak najbardziej. Bańki chińskie można stawiać dzieciom powyżej 4 roku życia. Choć nie ma górnego limitu wieku, to w przypadku seniorów zabieg zwykle wykonuje się delikatniej. Regularne zabiegi mogą znacznie podnieść komfort życia osób starszych, dlatego jest to dla nich bardzo wskazane.

Nie. Zabieg jest całkowicie bezbolesny, a nawet dość przyjemny. Dobrze znoszą go nawet dzieci.

Pierwsza wizyta trwa najdłużej, ponieważ cały proces zaczyna się od dokładnego diagnozowania bieżącego stanu zdrowia oraz prześledzenia historii chorób. Na pierwszą wizytę należy przeznaczyć od 1 do 1.5 godziny. Każda następna wizyta będzie znacznie krótsza. Czas wizyty determinuje przede wszystkim wybrana metoda stawiania baniek (max. 15 min) oraz ewentualne dodatkowe zabiegi. Jeżeli bańki są łączone z innymi terapiami, to wizyta naturalnie będzie dłuższa niż pojedynczy zabieg.

To kwestia bardzo indywidualna, uzależniona od rodzaju dolegliwości, jak i możliwości pacjenta czy pacjentki. W nagłych przypadkach typu przeziębienie, zabieg wykonuje się jednorazowo, lub ewentualnie powtarza po 2 dniach. Przy dolegliwościach przewlekłych, gdy bańki stanowią metodę wspomagającą do głównej terapii, zabiegi zwykle wykonuje się 2 razy w tygodniu, a w miarę poprawy stanu zdrowia coraz rzadziej. Odpowiednie łączenie różnych technik Tradycyjnej Medycyny Chińskiej obniża wymaganą częstotliwość wizyt. Harmonogram terapii zawsze ustala się w porozumieniu z pacjent(k)ami, aby jak najoptymalniej dopasować się do ich potrzeb.

Zwykle efekty są odczuwalne już po pierwszym zabiegu. Najczęściej jest to delikatna, lecz zauważalna zmiana. Każdy organizm reaguje inaczej i sporadycznie zdarza się, że podczas trwania kuracji wystąpi pozorne nasilenie objawów. Ważne, aby pamiętać, że jest to przejściowe i tego rodzaju reakcja jest naturalnym elementem procesu zdrowienia (oczyszczania). Kluczowe jest żeby kontynuować terapię do pełnego wyzdrowienia.

Jest to kwestia niezwykle indywidualna. Czas trwania leczenia określa głównie rodzaj i stopień zaawansowania dolegliwości oraz gorliwość z jaką zastosujemy się do zaleceń zdrowotnych otrzymanych w gabinecie. Im dokładniej będziemy się ich trzymać, tym szybciej nastąpi poprawa. Generalnie, stany ostre niweluje się znacznie szybciej niż stany przewlekłe. Podczas pierwszej wizyty terapeut(k)a poda przybliżony czas terapii oraz przewidywany plan leczenia.